"Long Tall Deb & the Drifter Kings" wonnen in 2009 de River City Ohio Blues Challenge.  Enkele maanden  later hebben zij met "Diamonds on the Desert Floor" hun eerste cd klaar. De groep mag dan nieuw zijn, de vier muzikanten zijn echter geen van allen piepkuikens. Allen hebben een boel ervaring binnen de bluesscene, al bleef dat voor drie van hen dan wel beperkt tot op het niveau van "local hero". Drummer Doug Oscard van zijn kant kan wel serieus wat adelbrieven voorleggen. Deze New Yorkse beroepsmuzikant toerde door de Verenigde Staten met artiesten als Luther Allison, Johnny Winter, Bo Diddley en Zoot Sims om er maar enkelen te noemen. Wie zou verwachten dat hij door die status de leidende rol opeist vergist zich echter, hij is juist diegene die het meest op de achtergrond blijft.

De productie van "Diamonds on the Desert Floor" was in handen van Michael Hill, niet alleen een ervaren producer, maar ook de frontman van "Michael Hill's Blues Mob".
Heeft al die ervaring samen dan ook een goede cd voortgebracht? Ja, want aan deze cd is op geen enkel ogenblik te horen dat het hier om een debuut gaat.
"Long Tall Deb & the Drifter Kings" steunen op twee zeer sterke pijlers. Uiteraard is er op de eerste plaats Lang Tall Deb zelf. Zij is afkomstig uit El Paso op de Mexicaanse grens en heeft ondertussen  heel wat podiumervaring. Zij beschikt bovendien over een stemgeluid waarmee ze probleemloos een kerktoren omver kan blazen, maar dat is gelukkig niet alles: zij heeft die stem technisch ook bijzonder goed onder controle. Ze kan van hard en zuiver gaan naar traag een hees en altijd blijft het even fantastisch klinken. Deb kan trouwens nog wat meer dan zingen, want ze werkte ook aan 10 van de 11 nummers op deze cd mee als co-auteur.

Tweede sterke man binnen de groep is de werkelijk fantastische gitarist Richey B (alias Dickie Johnson) die aan de zijde van Deb een prominte rol opeist en terecht.
Op twee nummers krijgen de vier bandleden de steun van Michael Gilliland op mondharmonica en Max Lewis werkt al accordeonist mee aan één nummer. Zijn aanwezigheid overgiet "Chef Jen's Kitchen" meteen met een fijn zydecosausje.
Alle elf de nummers zijn voldragen werkstukken geworden die vlot voorbij de vier minuten gaan zodat het geheel wordt afgeklokt op een speelduur van net iets meer dan vijftig minuten.

Er wordt meteen stevig van jetje gegeven in de opener "Overlooked" en vanaf dat moment wordt het geen ogenblik saai maar, want deze cd kent niet één zwak nummer. We kunnen ze uiteraard niet allemaal belichten, maar wij waren het meest onder de indruk van het trage "I'll be the one" en van "House on Fire" dat naarmate het nummer vordert steeds meer de gospeltoer opgaat.

Toen wij "Diamonds on the Desert Floor" binnen gekregen hebben wij hem meteen in de cd-speler gestoken en hij zit er nog steeds in. Dit maar om te zeggen dat de eersteling van "Long Tall Deb & the Drifter Kings" niet snel gaat vervelen. Wij kijken alvast met spanning uit naar de opvolger.(ROLA)